گ فوتو آ
گ فوتو آ با بهره گیری از سالها تجربه در رشته های مختلف رزمی و دوره های جنگهای چریکی و نبوغ و قابلیت های علمی و فنی آقای (ابراهیم میرزایی) در ایران بنیانگذاری شد. اصول اساسی گ فوتوآ در کتاب ( ذن در کاراته) توسط بنیانگذار تعیین گشت و مراحل آزمایش را در باشگاه سرباز (پهلوی سابق) با موفقیت پشت سرگذاشت. با گذشت چند سال و تربیت تعداد قابل توجهی از همراهان ، گ فوتوآ فعالیت رسمی خود را از سال 1352 با تأسیس دانشکده انشاء تن و روان آغاز نمود، به خاطر هماهنگی با فیزیک بدنی جوانان این سرزمین و درخشش چشمگیر همراهان در مقایسه با ورزش های رزمی آن زمان ،گ فوتوآ در مدت کوتاهی کمتر از 5 سال مسیر ترقی و تعالی را طی نمود و سیل انبوه جوانان را بخود جذب کرد. بخاطر اختلاف استاد میرزایی با مسئولین وقت ورزش (شاهپور غلامرضا)، دانشکده انشاء تن و روان در سال 1356 تعطیل شد و خیل عظیم همراهان گ فوتوآ در پارک ها و سالن های کوچک خصوصی و سوله های اجاره ای به فعالیت ادامه دادند. بلافاصله پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و سرنگونی رژیم پهلوی تقریباً تمام سالنهای ورزشی باشگاه تاج تحت مدیریت و حفاظت همراهان گ فوتوآ قرار گرفت و فعالیت ورزشی بدون وقفه شروع شد، و گ فوتوآ حدود 2 سال با سرعت در ارتقاء کمی و کیفی همراهان موفقیت های چشمگیری را کسب نمود. متأسفانه در سال 1360 بعلت سوء تفاهم هابه سبب فعالیت های ی استاد میرزایی مجدداً فعالیت رسمی گ فوتوآ دچار وقفه شد،در این قضیه که علامت سؤال بزرگی برای همراهان غیور و وطن پرست است گروه حقیقت یاب سایت با تفحص سودجویی و حسادت عده ای بدخواه پی به را که سنگ سبکهای پوشالی خارجی را به سینه می زنند بردند این گروه ها هم اکنون نیز با راه اندازی سایت هایی موهن با نقاب توآ به ریشه توا ضربه میزنند و حتی با عناوینی مانند علم حق وعدالت در حال تضعیف توآ هستند ولی به امید خدا و درایت همراهان واقعی تیر آنها به قلب دشمنان خواهد خورد ودر همان سال1360 همراهان گ فوتوآ کماکان به امر معرفی و آموزش این ورزش رزمی جذاب و پرطرفدار ایرانی ادامه دادند. در اثر فعالیت های چشمگیر و تلاش خستگی ناپذیر و پیگیری های مستمر همراهان مجدداً اوایل 1370 فعالیت گ فوتوآ با عنوان انجمن گ فوتوآ بطور رسمی زیر نظر فدراسیون کاراته ادامه یافت. در سال 1371 کمیته مستقل ورزشهای رزمی و اواخر سال 1371 فدراسیون گ فو، ووشو و رزم آوران تشکیل شد و در سال 1378 بنام فدراسیون ورزشهای رزمی تغییر نام یافت و درمدتی کمتر از یک سال در سال 1379 تحت عنوان کمیته مستقل گ فوتوآ فعالیت نمود و مجدداً در سال 1381 در زمره سبک های فدراسیون ورزشهای رزمی درآمد. این تغییرات پی در پی که غالباً با مدیریت افراد غیر آشنا همراه بود آسیب های بسیار جدی تر و مخرب تر از زمان فعالیت غیررسمی بر پیکر گ فوتوآ وارد نمود، اما با وجود همه این ناملایمات و جفاها ، همراهان گ فوتوآ به ساماندهی و سازماندهی این ورزش رزمی ایرانی ادامه دادند و تمام آئین نامه ها و مقررات علمی و فنی و ارتقاء رتبه های فنی و مدارج مربیگری و داوری را تدوین نمودند. اکنون گ فوتوآ با چندصد هزار همراه در سرتاسر ایران اسلامی و بسیاری از کشورها از جمله آمریکا، کانادا، هلند، آلمان، ترکیه، آذربایجان، سوریه، لبنان، پاکستان، افغانستان، سوئد، بلژیک،امارات،برزیل فعالیت گسترده ای دارد و هر روز به تعداد همراهان این ورزش افزوده می شود.در حال حاضر گفوتوآ جمهوری اسلامی ایران زیر نظر هیات گ فو جمهوری اسلامی ایران که در سال1384 با ریاست آقای منتظری آغاز به کار کرده وبا ریاست آقای رضا حیدری به فعالیت خود مشغول است وبه عنوان سبک اصلی فدراسیون پر قدرت به کار خود ادامه می دهد به صورتی که غالبا توآکاران اعضای تیم ملی را تشکیل می دهند.
سال1392 پس از سالها آقای رضا حیدری به ریاست فدراسیون گفو و هنر های رزمی انتخاب شدند و آقای موسی یحیایی به ریاست توآ کشور از سوی ایشان منصوب گردیدند.
سوگند نامه همراهان گ فوتوآ
از روی مروت ودادگری به روان راستی سوگند یاد می کنیم:
بفرمان نهاد
ازروی پاکی وپاکدلی ، از روی مروت ورادمردی ، از روی وفا ومردمی وسرانجام بفرمان خون وسرشت انسانی وناموس های ازلی که درچشم انداز تاریخ ماهمه جا پیشتاز وجان پناه انسانیت بوده وهست ، منشا اثر نیک وپدید آرنده تواناترین نیک برتر که بازتاب کننده هستی هاست سرافرازگردم . من با ژرف اندیشی ودوربینی جویان این هنرم. هنری بزرگ بادانشی سامانگر، باشناخت نیک های درونی خویش یعنی هنر خویش شناسی ، هنرخود یاری وهنر انسان سازی ، هنرساختن ساختمان بدنی وآفریدن هماهنگ های راستین از دروازه اندیشه که پیوسته به جهان معنی وهستی ناشناخته می ریزد. من به دریافتن گیتک به کلید ارزنده خود شناسی دست می یابم، ازسپهرستان های ایمان، آزمایش ، دانش ، خرد ، هنر ومهرمی گذرم تا به دروازه های خود یعنی وراء اندیشه ها درآیم. درسکوتم . ره یافته سفری به درون خود می کنم .
به فرمان ازلی ، مویه وزاری را ننگ می دارم ، تملق نمی گویم ، فریاد ننگ آمیز فریب خوردگان را نمی شنوم . حق ناشناسان وپیمان شکنان را پاده افره سخت می دهم .
ازدروغ ، ناسپاسی ونیرنگ بیزارم . خواب آلودگی راگناه می شناسم . بدون تلاش ونبرد جاودانه حق هیچگونه درخواستی ازخدا ندارم. می جویم تازندگانی یابم. بیدارم ،هوشیارم، خسته نمی شوم ، می کوشم تاهمچون فرهنگ درخشان و دیرینه خود روان مردم گیتی را به نیروی راستی ومنش پاک توانا سازم تا آشتی پدید آورم. دروغ را زشت ترین گناه می دانم . هیچ نشانه ای به خود کم بینی وکهتری نمی بینم . خود فریبی را آفریدگار دروغ ودروغ را آئینه سرتاپانمای ناپاکی می دانم. دلهره ندارم . هرنکته که ازدیدگاه وآماج اندیشه هاست به دل می سپارم وباسروش نهان خودکنکاش می کنم. خود پسندی راکنارمی نهم،کلیدسرافرازی خویش رادرژرف انسانیت می جویم . دوگانه نیستم، آشنا به فلسفه ي کار وکوششم . راست می گویم ولو بیم جان باشد. دروغ نمی گویم ولو امید نان باشد. می کوشم تاهرگونه بدی وزشتی را ازخود دور سازم . به راز هستی بخش آگاهم . به اورنگ اپرای فرهنگ یعنی من ، خاک، خون ، خط، تاریخ ، کیش، مذهب ، فلسفه ، هنر، شعرویگانه بینی را راز سرافرازی می دانم . مهررا نخستین پدیده دروازه هستی وهمزاد هم آهنگی می دانم واز پرتگاه تعصب های بی پایه گریزانم . با آرمان انسانیت ، سربلند وپرشکوه زندگی می کنم وغرور آمیز زندگی را بدرود می گویم . به هر واژه ای که از زبان جاری گشت ارج می نهم . جان وروانم راازبندهای جانوری رسته وسر در کمند اندیشه می نهم .
از بلای خانمان سوز پدیده های رشک مانند: خود خواهی ، چشم وهم چشمی ، ناتوانی ، نابخردی ، دشمنی واز هرگونه کاستی در فروز های نیک دوری می جویم . در میدان ربایش خواسته ها در تلاش وکوششم . پوشاک ساده می پوشم ، تندرستی رادر جان وروان می جویم به چاپلوسی وپستی روی نمی آورم. آزادی وآزادگی را به جان می خرم. غم نامه های شوم وتبعیض ازهرگونه را باآرمان های بی مایه به سوی عدم می فرستم. سرآنکس را که خاکمال گدایی شدلگدکوب می کنم . در پیکار زندگی روئین تنم. گناهکاران گذشته رانفرین می کنم . ناهماهنگی گفتار بااندیشه راریشه مردم فریبی وآبشخور ناپاکی می دانم . پایداری و وفاداری در دوستی رافروزه های بایسته می دانم . من براستی و درستی در خود فرو رفتم ،به جهان معنی ومفهوم این چند فرازمان در آرنگ پرشکوه وسازنده وخرمن دانش وبینش با آهنگی منش با آفرینش ازتابش اندیشه ی توانای انسانیت کامروا شدم .
سپاس ترا ای پیر سخن ، آهنگ جاوید پیروزی را سرود کن .
در اندیشه ام . توآ
گ فو (少林 武術) یکی از قدیمی ترین ، بزرگترین و معروف ترین سبک های wushu یا گ فو این فلسفه و هنرهای رزمی چان را به هم می آمیزد و منشأ آن بود و در معبد شائولین در استان هنان ، چین در طول تاریخ 1500 ساله خود توسعه یافت. گفته های رایج در فرهنگ عامه چینی مربوط به این عمل شامل "همه هنرهای رزمی زیر بهشت نشأت گرفته از شائولین" و "شائولین گ فو بهترین در زیر بهشت است" است که نشانگر تأثیر شائولین گ فو در بین هنرهای رزمی است.
اگر به ورزش های رزمی چینی علاقه مند باشید، قطعا یکی از رویاهای شما بازدید از معبد شائولین است. لذت سفر شما به معبد شائولین چند برابر خواهد شد اگر بتوانید با یکی از اساتید این معبد تعامل داشته باشید. در این مقاله با تاریخچه این معبد، نکاتی در مورد بازدید از آن و آموزش گ فو در معبد شائولین آشنا می شویم. با خبرنگاران همراه باشید.
معبد شائولین در کوه شائوشی (Shaoshi) در غرب رشته کوه سونگشان (Songshan) در شهر دنگ فنگ (Dengfeng) استان هنان (Henan) چین واقع شده است. این معبد با جنگل ها و تپه های متعدد احاطه شده است. مجموعه معبد شائولین به همراه جنگل پاگودا (Pagoda Forest) اخیرا به عنوان میراث جهانی یونسکو نیز برگزیده شده اند.
بیشتر غربی ها شائولین را از فیلم های رزمی می شناسند و می دانند که این معبد، زادگاه شائولین گ فو است. اما این معبد را در آسیا بیشتر با عنوان زادگاه مکتب ذن می شناسند. بازدیدکنندگان برای یادگیری گ فو، مراقبه در محیط های دنج و آرام اطراف یا لذت بردن از تماشای یک مکان تاریخی که شاید بسکمک از مسافران چین از آن چشم پوشی کنند، به دیدن معبد شائولین می روند. فرقی نمی کند برای کدام یک از این دلایل به این منطقه سفر کنید، قطعا بازدید از معبد شائولین خالی از لطف نیست.
این معبد در دامنه های رشته کوه سونگ شان واقع شده که تنها 15 دقیقه با شهر دنگ فنگ و دو ساعت با شهر ژنگژو (Zhengzhou) مرکز استان هنان فاصله دارد. از ژنگژو و لوئویانگ (Luoyang) یکی دیگر از شهرهای بزرگ استان هنان، اتوبوس هایی به مقصد دنگ فنگ وجود دارد. اگر در شهرهای ژنگژو یا لوئویانگ اقامت دارید، با تورهای یک روزه از هتل محل اقامتتان می توانید خود را به دنگ فنگ برسانید.
معبد شائولین توسط یک راهب هندی به نام Buddhabhadra ساخته شد که برای گسترش آیین بودایی 1500 سال پیش به این کشور رفته بود. چندی پس از گشایش این معبد، راهب بودایی دیگری از هند به این منطقه سفر کرد و معبد شائولین را به مرکز مکتب ذن در چین تبدیل کرد. اما تنها چند سال بعد درهای معبد به دلیل ت های ضد بودایی دربار آن زمان، بسته شد. این معبد در طول تاریخ 1500 ساله خود بارها توسط فرماروایان متعدد هم حمایت شده و هم گاهی از فعالیتش ممانعت به عمل آمده است. در ادامه با مختصری از تاریخچه این معبد بیشتر آشنا می شویم.
مجموعه معبد شائولین از سه قسمت عمده تشکیل شده است. گردشگران از طریق یک دروازه اصلی وارد مجموعه می شوند. این جا جایی است که اتوبوس های تورها توقف می کنند و بازدیدکنندگان می توانند بلیط ورودی تهیه کنند. این منطقه به نحوی بازسازی شده که جوابگوی جمعیت زیاد گردشگران باشد. میدان گاهی وجود دارد که دو طرف آن را فروشنده های سوغاتی و محصولات یادگاری احاطه کرده اند. برای خرید عجله نکنید چرا که راه زیادی در پیش دارید و باز هم با این فروشندگان روبرو خواهید شد.
پس از ورود به مجموعه، بعد از ده دقیقه پیاده روی به تالار نمایش گ فو می رسید. اگر برنامه بازدیدتان را طوری تنظیم کنید که صبح زود به اینجا برسید می توانید شاگردان زیادی را از سن و سال های مختلف ببینید که در زمین های چمن اطراف محل عبورتان، به تمرین مشغول هستند. این تالار برای گردشگران تجهیز شده است و دارای چراغ های چشمک زن و گوینده ای است که با میکروفون توضیحاتی ارائه می کند. اجرای حرکات ورزشی شاگردان جوان بسیار تماشایی است. مهارت و تمرکز آن ها بسیار دیدنی و جالب توجه است. این نمایش ورزشی را در بازدید از معبد شائولین به هیچ عنوان نباید از دست بدهید.
پس از مشاهده نمایش گ فو می توانید با استفاده از ماشین های برقی، یا 15 تا 20 دقیقه پیاده روی به خود معبد شائولین برسید. معبد در قسمت کوهستانی واقع شده است. گردشگران از پایین کوه وارد معبد می شوند و پس از گذشتن از چندین تالار به بالا می رسند. ساختمان ها شرایط خوبی دارند. به دلیل شهرت و محبوبیت این معبد در بین گردشگران، هزینه هایی که از طریق ورود گردشگران به معبد جمع آوری می شود و هزینه هایی که شاگردان برای آموزش در معبد پرداخت می کنند، باعث شده که منابع مالی لازم برای بازسازی های مورد نیاز معبد تامین شود.
مجموعه معبد روی یک محور شمالی جنوبی قرار گرفته و از چندین ساختمان و تالار تشکیل شده است. دو نمونه از جالب توجه ترین آن ها یکی تالار هزار بودا است که تالار تعلیم نیز نامیده می شود و دیگری تالار سنگ سایه است.
اگر نیم کیلومتر دیگر یک جهت چوبی را ادامه دهید به جنگل پاگودا می رسید. جایی که در آن تعداد زیادی پاگودای سنگی و آجری متعلق به دودمان های مختلف چین مشاهده می شود. پاگودا سازه ای برج مانند با بام چند لا است. جنگل پاگودا بخشی از معبد شائولین است که به مجموعه ای از پاگوداهای سنگی یا آجری گفته می شود. اگر بتوانید به سادگی از کنار دستفروشان متعددی که اصرار دارند به شما تسبیح بفروشند عبور کنید، قدم زدن در این مکان دیدنی بسیار لذت بخش خواهد بود.
بیشتر بازدیدکنندگان برای یک تور یک روزه به معبد شائولین، شهر ژنگژو را انتخاب می کنند. بیشتر تورهای روزانه بازدید از معبد در هتل ها ارائه می شوند و این مطمئن ترین و آسان ترین راه برای بازدید از معبد است. هتل ها معمولا وسیله نقلیه و راهنمای تور مجرب در اختیار دارند. در غیر این صورت می توانید از طریق یک ایستگاه اتوبوس در ژنگژو خود را به شهر دنگ فنگ و معبد برسانید و از آنجا خودتان باقی جهت را برای بازدید از معبد طی کنید.
درباره این سایت